ನೋಂಬು ಅಂದ ತಕ್ಷಣ ಬಾಲ್ಯದ ಜಲಕ್ ಗಳು:
1)ನನಗೆ ಇಂದು ನೋಂಬು ಇದೆ, ಎಂದು ಗೆಳೆಯರ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿದ ಆ ಶೋಕಿಯ ದಿನಗಳು.
2)ತರಾವೀಹ್'ಗೆ ಖುಷಿಯಾಗಿ ಹೋಗಿ,ಅಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿ ಆಮೀನ್ ಹೇಳಿ ನಾ ಮುಂದು ತಾ ಮುಂದು ಎಂದು ಗೆಳೆಯರ ನಡುವೆ ಪೈಪೋಟಿ, ನಡುವೆ ಇದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಸ್ಯಮಯ ಊರ ಮುಖಂಡರು .
3)ಸುಬುಹಿ ನಮಾಜ್ ಮಾಡಿ ಸೀದಾ , ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಕಾರಕ್ಕೆ ,ಈತಫಲ ವನ್ನು ಬೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಆಕಿ ಆಡಿದ ಆ ಆಟಗಳು, ಕಡೆಗೆ ನೋಂಬು ಅಲ್ಲವಾ 1 ಕ್ಕೆ 70 ಎಂದು ಬೆಟ್ಟಿಂಗ್ ರದ್ದು ಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಜಾಲಿ ಮುಮೆಂಟ್ಸ್.
4)ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬ್ರೇಕ್ ಟೈಮ್ ನಮಾಜ್ ಗೆ ತೆರಳಿ, ನಾ ಮುಂದು ತಾ ಮುಂದು ಎಂದಂತೆ ಕುರ್'ಆನ್ ಕತಾ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಮಧುರ ಕ್ಷಣಗಳು, ಆ ವೇಳೆ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸುತ್ತಲೇ ಬೇಗ ಬೇಗ ಪುಟ ಮರುಚಿ ನನ್ನದು ಇಷ್ಟು ಪುಟ ವಾಯಿತು ಎಂದು ಗರ್ವಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ತಿಳಿಗೇಡಿತನದ ಸ್ವೀಟ್ ಡೇಸ್.
5)ಆಟದ ಸಮಯ ನೋಂಬು ಇರುವುದು ಮರೆತೋಯಿತು ಎಂಬ ನೆಪ ಹೇಳಿ ನೀರು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಕ್ಷಣಗಳು.
6)ನೋಂಬು ತೆರೆಯುವ ಕ್ಷಣ ಸಮೋಸಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಹೇಳಲಾಗದ ಕಿತಾಪತಿಗಳು.
7)29 ನೋಂಬು ಆದ ತಕ್ಷಣ ನಾಳೆ ಪೆರ್ಣಾಳ್ ಎಂದು ಕಾದು ಕುಳಿತು ಕಡೆಗೆ 30 ರ ತರಾವೀಹ್ ಗೆ ಸಪ್ಪೆ ಮುಖ ಹೊತ್ತು ಹೋಗಿ ಗೆಳೆಯರ ಮುಂದೆ ನಾನು 30 ಪೂರ್ತಿಯಾಗಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದ್ದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ಕ್ಷಣಗಳು.
8)ಪೆರ್ನಾಳ್ ಗೆ ಎಂದು ಬಾಪ ತರುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಚಂದದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು , ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ಕಬಾರ್ಟ್ ತೆರೆದು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಮರೆಯಲಾಗದ ಕ್ಷಣಗಳು.
9)ಪೆರ್ಣಾಳ್ ನಮಾಜ್ ಮಾಡಿ ತಕ್ಷಣ , "ಪೆರ್ಣಾಳ್ ಡೊ ಕಾಸ್ ತರು" ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಆ ತುಂಟಾಟದ ನೆನಪುಗಳು.
ವ್ಹಾ ವ್ಹಾ ಎಷ್ಟು ಮಧುರವಲ್ಲವೇ ಬಾಲ್ಯ,ಬುದ್ದಿ ಇರದ ಆ ದಿನಗಳ ನೋಂಬಿನ ದಿವಸಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನೆಸಿದರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಒಂತರಾ ಖುಷಿ . ಅಲ್ಲವೇ...!!
-ಚಪ್ಪಿ.
